Maar eenmaal in Spanje krijgen we het huisje niet meer uit ons hoofd. Vooral Ingeborg is het al aan het inrichten, terwijl we ondertussen ook steeds maar de “nadelen” afwegen om niet al te verliefd te raken.
De tuin is niet zo heel groot, het uitzicht ontbreekt, het is wel een stuk boven de begroting, enz.
Maar ja, op die paar dingen na komt dit toch wel heel erg in de buurt van die droom. Dus de makelaar een mail gestuurd voor een bezichtiging.
Op de weg terug naar Nederland dus weer een flinke omweg gemaakt. Nu zagen we voor de eerste keer ook boven.
Na een kwartiertje vertrok de makelaar omdat hij nog een andere afspraak had met de mededeling: “kijk rustig verder, gooi de sleutel straks maar bij ons in de brievenbus.”
Dus we hebben zelfs nog een tijdje op de ietwat stoffige bank verder gedroomd en gedacht.
